گوشی هوشمند ضعیف با دوربینی ابدی: گوگل پیکسل 7 پرو

گوگل پیکسل 7 پرو

خانواده پیکسل گوگل هم یکی از مواردی بود که در کنار نسخه‌های جدید سامسونگ و اپل یکی از موردانتظارترین‌های نیمه دوم سال بود. هنگامی که هوا سرد شد و برگ‌ها آرام آرام شروع کردند به ریختن، نشانه‌ای قطعی داشتیم که پیکسل جدیدی در راه است. امسال، آخرین نسخه‌های گوگل در قالب پیکسل 7 و پیکسل 7 پرو عرضه شدند. مخصوصا در پیکسل 7 پرو، گوگل مرزهای خودنمایی را درنوردید و همزمان چشم‌انداز خود را برای یک گوشی هوشمند پیشرو به رخ جهانیان کشید. با اینکه پیکسل 7 پرو تقریباً مشابه مدل قبلی خود است ولی طراحی جسورانه، دوربین‌های باورنکردنی و ویژگی‌های نرم‌افزاری‌ای دارد که هیچ سازنده دیگری نمی‌تواند با آن‌ها رقابت کند. ولی مشکل اینجاست که پیکسل 7 پرو هنوز بسیاری از معایب پیکسل 6 پرو را برطرف نکرده، از عمر کم باتری گرفته تا بقیه اشکالات اعصاب خرد کن. پیکسل 7 پرو ثابت می کند که سرچشمه‌های پیکسل 6 پرو بعد از یک سال هنوز واقعاً میتوانند در بازار شدیدا تنگاتنگ و رقابتی حرفی برای گفتن داشته باشند. اما اینکه مشکلات قدیمی دوباره مطرح شده‌اند، میتواند زنگ خطری برای علاقه‌مندان به خانواده پیکسل باشد.

طراحی منحصربفرد گوگل پیکسل 7 پرو

همین یک سال پیش بود که گوگل یک لحن طراحی جدید و جسورانه همراه پیکسل 6 معرفی کرد که رنگ‌های دوگانه و نوار دوربینی را در برمیگرفت که هر دو به نمادهایی معرف ژانر خود بدل شده‌اند. این نوآوری پیکسل را از سطح متوسط به هیجان‌انگیز پرتاب کرد، و ریسک خطرناک گوگل به خوبی نتیجه داد. در کل میشود گفت پیکسل 7 پرو پا جای پای پیکسل 6 پرو گذاشته؛ و خوشبختانه چند ترفند برای بهتر کردن آن با خودش دارد.

نوار دوربین هنوز در قسمت پشت گوشی قرار دارد، ولی دیگر خبری از شیشه نیست و به جای آن یک بدنه فولادی ضد زنگ داریم. شخصاً از این ظاهر جدید راضی هستم. نوار دوربین همچنان متمایز باقی مانده، و بریدگی‌های سنسورهای جداگانه، جلوه ظاهری گوشی را تقویت و آینده‌گرایانه میکنند. مخصوصا رنگ عسلی دستگاه پیکسل 7 پرویی که جهت بررسی برایم ارسال کردند دوست داشتم. یک گوشی هوشمند با ظاهر آینده‌گرایانه و شیشه پشتی یشمی در کنار قاب فولادی ضد زنگ طلایی رنگ. همین‌ها باعث شده‌اند که پیکسل 7 پرو یکی از منحصر به فردترین گوشی هایی شود که امسال دیده‌ام.

در کل میتوان با قطعیت گفت که پیکسل 7 پرو در مقام یک گجت بسیار زیبا است. پیکسل 6 پرو با یک نوار پلاستیکی با ظاهری شیک در قسمت بالای قابش عرضه شد برای اینه قابلیت پشتیبانی از mmWave 5G را داشته باشد. پیکسل 7 پروهمچنان دارای یک بریدگی mmWave پلاستیکی است، اما بسیار کوچک‌تر شده و رنگ‌آمیزی آن هم طوری بوده تا با بقیه قاب جور باشد. گوگل شدت انحنای صفحه نمایش این گوشی هوشمند را هم کم کرده، بدنه زیاد سنگین نیست، و کل فریم سبک‌تر و نازک‌تر شده که باعث می‌شود این گوشی بهتر در دست جا بگیرد. اما هر تصمیمی در طراحی این گوشی هوشمند یک تصمیم بینقص مهندسی شده نبوده. گوگل تصمیم گرفت محل قرارگیری دکمه پاور و دکمه تنظیم صدا را از فریم کناری پایین‌تر ببرد. البته این یک تغییر انقلابی نبوده، اما حداقل میتوانیم مطمئن باشیم که قاب‌های پیکسل 6 دیگر به درد پیکسل 7 نمیخورند. آزاردهنده‌تر هم اینست که دکمه دستکاری کردن صدا به حدی کوچک است که فشردن آن بدون انجام مانورهای آکروباتیک با دست غیرممکن به نظر میرسد.

صفحه نمایش جذاب پیکسل 7 پرو

وقتش است که با جدیت به ظاهر پیکسل 7 پرو بپردازیم. در جلو یک صفحه نمایش 6.7 اینچی از نوع OLED قرار گرفته. رزولوشن 3120 در 1440، رفرش‌ریت 120 هرتز و حداکثر روشنایی تا 1500 نیت (اندکی کمتر از 2000 نیت آیفون 14 پرو). تازه؛ صفحه گوشی با پوشش کورنینگ گوریلا گلس ویکتوس هم پوشانده شده برای اینکه مطمئن باشید گوشی شما در برابر ترک و خراش محافظت خواهد شد. یکی از ویژگی‌های مورد علاقه من در پیکسل 6 پرو همین صفحه نمایش چشمگیرش بود. خوشبختانه همانطور که قبل‌تر هم گفتم پیکسل 7 پرو فرق چندانی با مدل قبلی خود ندارد. با وجود رنگ‌های زنده، نوشتار واضح و زوایای دید عالی، صفحه‌ای داریم که برای بازی کردن، تماشای فیلم و هر کار دیگری تجربه فرحبخشی برای کاربر فراهم میکند. شخصا در طی مدت استفاده‌م از این گوشی از رفرش‌ریت 120 هرتز لذت زیادی بردم.

همه اینها با شکل جدید صفحه نمایش پیکسل 7 پرو حتی بهتر از قبل شده‌اند. صفحه نمایش پیکسل 6 پرو دارای لبه های بسیار خمیده‌ای بود که اغلب منجر به لمس تصادفی میشد و استفاده از محافظ صفحه را دشوار میکرد. پیکسل 7 پرو هنوز همان لبه‌های منحنی را دارد، اما خب، کمتر حس میشوند. شخصاً مایل بودم گوگل از طراحی مسطحی مانند پیکسل 7 معمولی استفاده میکرد ولی باز همین هم بد نیست.

باز کردن قفل با شناسایی چهره و حسگر اثر انگشت پیکسل 7 پرو

مدت زیادی این شایعه سر زبان‌ها افتاده بود که باز کردن قفل با شناسایی چهره در پیکسل 6 پرو قابلیتی در دسترس خواهد بود، اما خب نهایتا دیدیم که این رویا هرگز محقق نشد. ولی بالاخره این پیکسل 7 پرو بود که قفل چهره را به گوشی‌های پیکسل باز گرداند، و با اینکه خوب است، اما شبیه چیزی که ممکن است از پیکسل 4 یادتان مانده باشد نیست. الگوی قفل‌گشایی با چهره در پیکسل 7 پرو درست مانند باز کردن قفل با چهره در تلفن‌های OnePlus یا سامسونگ کار می‌کند. این باعث میشود بتوانید به راحتی صفحه قفل را دور بزنید. اگر قصد دارید به یک برنامه قفل‌شده دسترسی داشته باشید، یا خرید Google Pay را تأیید کنید، باید دست به دامان حسگر اثر انگشت درون صفحه‌نمایش پیکسل 7 پرو شوید. خبر خوبش کجاست؟ باز کردن قفل با شناسایی چهره برای من خیلی خوب کار کرده. کاقیست دکمه روشن/خاموش را بفشارم تا صفحه باز شود. انگشت خود را به سمت بالا میکشم، و سیستم باز کردن قفل با چهره به من اجازه می‌دهد تا مستقیماً به صفحه اصلی بروم. باید معترف شوم که هم سریع است و هم امور را به سرعت رفع و رجوع میکند.

اما سوال اصلی اینست که خبر بد کجاست؟ فکر نمیکنم که سنسور اثر انگشت متحمل پیشرفت چندانی شده باشد. گاهی اوقات، اثر انگشتم را به خوبی ثبت می‌کند و با همان اولین تلاش کار می کند. اما اگر کار کند، اغلب بیشتر از آنچه باید طولش میدهد و هنگامی هم که کار نمی کند، مجبورم میکند برای بار دوم یا سوم امتحانش کنم. البته این زیاد بد نیست، اما خب مطلوب هم نیست.

دوربین‌های چهارفصل پیکسل 7 پرو

از قدیم گفته‌اند بدون بحث در مورد دوربین، هیچ بررسی‌ای یک بررسی درست درمان از گوشی‌های گوگل پیکسل نخواهد بود، پس بیایید آنطور که شایسته است به این موضوع بپردازیم. پیکسل 7 پرو دارای دوربین اصلی 50 مگاپیکسلی با دیافراگم f/1.85 و فوکوس خودکار تشخیص لیزری است. دوربین اصلی 12 مگاپیکسلی فوق عریض با میدان دید تقریباً 126 درجه، به همراه یک دوربین تله فوتو 48 مگاپیکسلی با زوم اپتیکال 5 برابر و تا 30 برابر با Super Res Zoom Google به دوربین اصلی اضافه شده. همچنین یک دوربین سلفی 10.8 مگاپیکسلی در جلو تعبیه شده.

تصاویر گرفته شده توسط پیکسل 7 پرو به شدت حرفه‌ای به نظر می‌رسند – درست مانند همان چیزی که در پیکسل 6 پرو شاهدش بودیم. پیکسل 7 پرو تحت انواع شرایط نوری میتواند رنگ‌های زیبایی تولید کند، جزئیات باورنکردنی‌ای را ثبت کند و عکس‌های واقعا بینظیری را بی هیچ دردسر خاصی بگیرد. فقط کافی است برنامه دوربین را باز کنید، روی دکمه شاتر ضربه بزنید و پردازش تصویر سطح بالای گوگل تصویری بینظیر به شما ارائه می‌دهد.

از بین معدود مشکلاتی که میتوانم به دوربین پیکسل 7 پرو نسبت دهم، شاید چشم‌گیرترین‌شان همین اشباع شدن بیش از حد تصاویر باشد. البته نباید فراموش کرد که HDR Google همچنان گاها سنگین میشود چون در تلاش برای بالا بردن روشنایی تصاویر میکوشد که سایه‌ها را از بین ببرد. ولی خب، این جور مشکلات آن قدر هم اعصاب خردکن نیستند. همچنان میتوان گفت که پیکسل 7 پرو گوشی هوشمندی است که میتواند انتخاب اول و آخر کاربرانی باشد که به دنبال خلق تصاویر خارق‌العاده و چشم‌نواز با گوشی خود هستند.

نباید فراموش کنیم که تنها نقطه قوت پیکسل 7 پرو فقط دوربین قدرتمندش نیست. با در نظر داشتن ارتقاهایی که گوگل به سیستمش اضافه کرده توانسته برنامه دوربین پیکسل 7 پرو را به دو میانبر پرش سریع به زوم دو برابر و پنج برابر مجهز کند. با وجود چنین امکاناتی میتوانید در صورت تمایل زوم را تا حد 30 برابر افزایش دهید. جدا باید معترف شد که تا این حد نزدیک شدن به سوژه میتواند هیجان‌انگیز باشد.

یکی از هیجان‌انگیزترین و از نظر بصری دلنوازترین ویژگی‌های این گوشی هوشمند دوربین فوق عریض با حالت جدید عکاسی ماکرو فوکوس تعبیه شده در گوشی است. از جمله ویژگی‌های این نوع دوربین اینست که وقتی به سوژه خود نزدیک میشوید دوربین فوق عریض به طور خودکار برای ثبت یک تصویر ماکرو تغییر می‌کند و نتیجه آن ثبت تصاویری حقیقتا زیباست که البته کمی هم یادآور تصاویر آیفون 14 پرو خواهد بود. شاید تنها نقطه ضعف دوربین ابدی گوشی پیکسل 7 پرو به دوربین سلفی آن برگردد که آن هم مشکل اصلیش فوکوس ثابتش است. در مقام یک کاربر آیفون 14 پرو میتوانم بگویم که دوربین سلفی نسخه تازه گوگل میتوانست بسیار بهتر از چیزی که هست باشد.

عملکرد نرم افزارهای پیکسل 7 پرو

پیکسل 7 پرو با اندروید 13 عرضه شده و سه سال به روز رسانی اصلی سیستم عامل (به علاوه پنج سال به روز رسانی امنیتی) برای آن در نظر گرفته شده. میتوان گفت که تجربه اندروید 13 پیکسل 7 پرو فرق چندانی با پیکسل 6 پرو و اندروید 12 آن ندارد چون اندروید در نسخه اخیرش تغییرات انقلابی ایجاد نکرده. امکانات سفارشی‌سازی همچنان منحصربفرد هستند و با داشبورد حریم خصوصی داخلی میتوانید خیلی راحت میزان استفاده برنامه‌های مختلف از حسگرهای گوشی‌تان را رصد و مدیریت کنید.

از جمله عوامل اصلی که باعث جادویی شدن تجربه کار با گوشی‌ خانواده پیکسل میشوند همین وجود تراشه Tensor است. هر چند که نباید رابط اندرویدی استوک را هم فراموش کرد. یک سری ویژگی‌های مهم و کاربردی که باعث محبوبیت پیکسل 6 پرو شده بودند در پیکسل 7 پرو هم تکرار شده‌اند. مثلا حذف کردن افراد و اشیای ناخواسته از آن عکسی که میتوانست بهترین عکس شما باشد. یا مثلا تحمل‌پذیر کردن تجربه حضور در صف انتظار صحبت با اپراتور خدمات مشتریان به کمک دستیار گوگل که به جای شما در صف منتظر میماند. از جمله قابلیت‌های تازه‌ای که به این گوشی هوشمند اضافه شده حذف کردن کدری عکس‌هاست. عکس دلخواهتان را انتخاب کنید و موقع ویرایش آن میتوانید دکمه جدیدی تحت عنوان «حذف کدری» ببینید که تاری و نویز عکس‌های شما را برطرف میکند. البته طبق روال، شاید حدس زده باشید که نمونه‌های ارائه شده توسط گوگل فرق بسیار زیادی با تجربه واقعی استفاده از این قابلیت در عمل ناامیدکننده دارند.

مشکلات آزاردهنده‌ی پیکسل 7 پرو

لازم بود که یک بخش را مخصوصا به صحبت در مورد مشکلات پیکسل 7 پرو اختصاص دهیم. راستش وقتی تست را شروع میکردم چنین چیزی را در نظر نداشتم ولی با توجه به تجربه‌ای که با این گوشی داشتم لازم دیدم که چنین قسمتی را اضافه کنم. باید اذعان کنم که یکی از شلوغ‌ترین و پر زرق و برق ترین گوشی‌های هوشمندی که اخیرا با آن کار کرده‌ام همین پیکسل 7 پرو است. باگ‌هایی که دائما تکرار میشوند را ذکر میکنم تا بتوانیم یک بررسی جامع و همه جانبه از این گوشی داشته باشیم.

اول اینکه برای برطرف کردن یک سری مشکلات مجبورم روزی دو تا سه بار گوشی را روشن/خاموش کنم. البته از حق نگذریم؛ همه همکاران من چنین مشکلی را تجربه نکردند و فقط برخی از ما کاربران با چنین مشکلی روبرو بودیم.

مورد بعدی اینست که گاها وقتی یک بازی را اجرا میکنید چیزی جز یک صفحه‌ی سیاه اعصاب خردکن نصیبتان نمیشود. فرضا اگر وارد بازی هم شده باشید، وقتی برای رفتن به خانه، انگشتتان را به بالا میکشید، فقط روی بازی زوم میشود و باید چندین بار با سرعت این حرکت را تکرار کنید تا گوشی متوجه فرمانتان شود. البته آزاردهنده‌ترین باگ مربوط به بازی‌ها اینست که وقتی از یک بازی تمام صفحه به صفحه اصلی خانه برمیگردید تنظیمات سریع به هم میخورند که شخصا بیش از ده بار و مرتبا تجربه ناخوشایند سر و کله زدن با آن را داشتم.

وقتی وارد یوتوب میشوید باید دعا کنید که ویدیوی شما بیصدا یا صدای بدون تصویر نباشد! تازه وقتی میخواستم توییتر را ببندم متوجه سایه سیاهی روی کشوی برنامه‌ها شدم که فقط وقتی از بین رفت که گوشی را روشن و خاموش کردم.

عملکرد پیکسل 7 پرو چطور بوده؟

نسل دوم تراشه‌های داخلی گوگل تراشه Tensor G2 درست زیر قاب پیکسل 7 پرو تعبیه شده. آنطور که گوگل گفته این تراشه قرار است شصت درصد سریعتر از نسخه اولیه خود در پیکسل 6 پرو باشد. البته این تراشه 20 درصد هم انرژی بیشتری مصرف میکند. با وجود همه این صحبت‌ها، بعد از تجربه شخصی کار با این گوشی نمیتوانم بگویم تفاوت چشمگیری بین پیکسل 7 پرو و پیکسل 6 پرو حس کردم. ولی خب این لزوما چیز بدی نیست چون تجربه کار با نسخه قبلی گوشی گوگل همیشه برایم سریع و روان بوده. از جمله نکات قوت پیکسل 7 پرو اینست که بازی هایی مثل کال‌آودیوتی موبایل با گرافیک بسیار بالا و فریم‌ریت حداکثر همچنان روان و به زیبایی اجرا می شوند. اما مشکل اینجاست که حتی اگر فرضا فقط مشغول دستکاری چند برنامه یا بازی مورد علاقه خود باشید، زیاد طول نمی‌کشد که قدرت Tensor G2 باعث گرم شدنش شود. پیکسل 7 پرو هم مثل سایر گوشی‌های مجهز به تراشه تنسور داغ کار می‌کند. کافیست یک بازی سنگین مثل کال‌آودیوتی موبایل را صرفا 20 دقیقه بازی کنید و پیکسل 7 پرو طوری داغ میشود که نشود نادیده گرفت. کافیست اندکی بیشتر (حتی ده دقیقه بیشتر) از گوشیتان کار بکشید تا به شومینه دستی تبدیل شود.

عمر باتری پیکسل 7 پرو چقدر است؟

یکی از عمده‌ترین مشکلاتی که باید در پیکسل 6 و 6 پرو با آن‌ها سروکله میزدیم همین کم دوام بودن باتری‌های آن‌ها بود. اگر به یاد داشته باشید زیاد پیش می‌آمد که استفاده متوسط از این گوشی‌ها هم باعث ایجاد استرس غیرضروری روی باتری شود. اما حالا باید بپرسیم که آیا پیکسل 7 پرو هم به همان مسیر رفته؟

میتوانم از روی تجربه بگویم بله! روز من همراه با گوشی هوشمند پیکسل 7 پرو سر ساعت 9 صبح شروع شد و حوالی یازده شب تمام شد. بعد از حدودا چهار ساعت تماشای صفحه نمایش شامل حدودا یک ساعت بازی کردن کال‌آودیوتی موبایل، نیم ساعت پخش زنده از یوتوب، و استفاده منظم از توییتر، دولینگو، تلگرام و غیره؛ شارژ باتری من به یازده درصد رسید!

تجربه به من نشان داد که بهترین میزان تخلیه باتری پیکسل 7 پرو در حالت آماده به کار است طوری که میشود آن را نمونه در نظر گرفت. مسئله اینجاست که به محضی که سراغ برنامه‌هایی میروید که باعث به کار افتادن جدی Tensor G2 شما میشوند مقاومت باتری با سرعت سرسام‌آوری کاهش پیدا میکند. البته چنین وضعی برای عمر باتری نگران کننده نیست ولی خب باید بگوییم که مطلوب هم نیست. پیکسل 7 پرو توانسته نشان بدهد که در بهترین حالتش یک گوشی هوشمند یک روزه است و برای دستگاهی با صفحه نمایش 6.7 اینچی و باتری 5000 میلی‌آمپر-ساعتی، این حقیقتا ناامید کننده‌ست.

نظر دیگران درباره پیکسل 7 پرو چه بوده؟

دیدیم که طبق تجربه من خریدن پیکسل 7 میتواند ریسکی باشد! ولی خب نویسنده ارشد Digital Trends یعنی اندی باکسال تقریبا همزمان با خود من این گوشی هوشمند را برای تست کردن استفاده کرده ولی تجربه‌ای بسیار متفاوت داشته. طبق نظر آقای باکسال این گوشی، “قابل اعتماد و سریع بود و عمر باتری فوق‌العاده” داشت و حتی توانست در یکی دو مورد تا دو روز بدون شارژ شدن به کارش ادامه دهد. تجربه اندی باکسال از کار با این گوشی آنقدر برایش لذت بخش بوده که اذعان کرد دوست ندارد سیمکارتش را برای بررسی و تست کردن گوشی‌های دیگر بردارد. هرچند آقای باکسال هم به باگ‌ها و یک سری مشکلات این گوشی اشاره کرد ولی برای او ترکیب دوربین و پرفورمانس این گوشی با قیمت وسوسه‌کننده‌اش چیزی است که نمیشود به آن نه گفت.

قیمت وسوسه‌کننده

اگر از این گوشی خوشتان آمده خبر خوب اینست که گوگل پیکسل 7 پرو عرضه شده و در دسترس است. پایه قیمتی این گوشی از 899 دلار برای مدل پایه با حافظه 128 گیگ شروع میشود. البته میتوانید مدل‌های 256 یا 512 گیگابایتی را با قیمت‌های 999 تا 1099 دلار خریداری کنید.

گوشی هوشمندی که نه بهتر شده نه بدتر

گوگل پیکسل 7 پرو نشان داد که میتواند یک گوشی هوشمند بسیار خسته‌کننده و تو ذوق زن باشد. هرچند که نکات دلنشین هم دارد. طراحی آن بهتر از همیشه است و ظاهر نمایشگرش هم حرف ندارد و باید صادقانه بگویم که ویژگی‌های نرم‌افزاری هوشمند گوگل، پیکسل را واقعاً از هر چیز دیگری در بازار متمایز کرده‌اند. هرچند مشکل اینجاست که برای لذت بردن از تجربه کار با این گوشی هوشمند باید با حسگر اثر انگشت ضعیف، هجوم باگ‌ها، عمر متوسط باتری و تراشه‌ای که زود داغ میکند، بسوزید و بسازید!

digitaltrends